Wat is het?
Een heupfractuur is een ander woord voor gebroken heup. In Nederland zijn dit ongeveer 18.000 gevallen per jaar en elk jaar neemt dit aantal toe. Driekwart van de mensen met een heupfractuur is 75 jaar of ouder. Bij vrouwen komt het vaker voor dan bij mannen. Meestal ontstaat een heupfractuur na aanleiding van een val of ongeluk. Nadien is opkomen of steun nemen op de aangedane zijde niet goed mogelijk. Een heupfractuur kan verschillend zijn, soms zit er een scheurtje in het dijbeen (femur), soms is de gehele heup kop afgebroken en/of ‘zweven’ losse stukjes bot in het heupgewricht. Een fractuur kan grote gevolgen hebben, één op de drie (!) patiënten, voornamelijk ouderen, overlijden binnen een jaar na een heupfractuur. De patiënten die de breuk overleven moeten vaak een groot deel van de zelfredzaamheid inleveren. Een breuk wordt meestal operatief behandeld.
Klachten/symptomen
- Pijn in de heup, meestal na een val of ongeluk
- Steun nemen op het aangedane been in niet mogelijk
- Lopen gaat moeizaam, of soms helemaal niet
- Het been staat naar buiten gedraaid
- Het aangedane been kan ineens korter zijn, doordat het femur naar boven verschoven is
Behandelmethoden
De behandeling van een heupfractuur is meestal operatief. Het doel van de operatie is om de breuk te verstevigen, zodat de heup weer belast kan worden en zo de aanmaak van botweefsel gestimuleerd wordt. Afhankelijk van het type breuk, worden verschillende technieken toegepast. Soms wordt zelfs besloten om er een heupprothese in te plaatsen. Na de operatie wordt direct het revalidatieproces gestart; waarbij direct wordt bewogen om diverse complicaties te voorkomen (longproblemen, spierkrachtsverlies en/of vermindering van uithoudingsvermogen). Vaak wordt direct gestart met oefentherapie, maar soms kan het nodig zijn om omliggende spieren te ontspannen middels massage, shockwave of dry-needling.
