Wat is het?
Frozen shoulder (bevroren schouder) duidt op een verstijving van het schoudergewricht. Er is sprake van een ontstekingsreactie waardoor het kapsel van de schouder, tussen de bovenarm en het schouderblad verkort raakt. Dit is een veel voorkomende aandoening, die vaker voor komt bij vrouwen dan mannen. Meestal tussen de 40 en 70 jaar. Het gaat gepaard met veel bewegingsbeperking en pijn. Er is geen duidelijke oorzaak bekend voor een frozen shoulder. Als de frozen shoulder geen duidelijke oorzaak heeft, spreken we van een primaire frozen shoulder. Er zijn wel een aantal factoren die de kans verhogen op een frozen shoulder. Bij een van de volgende factoren spreken we van een secundaire frozen shoulder;
- verschillende aandoeningen zoals: diabetes, hart– en vaatziekten, schildklieraandoening, ziekte van Parkinson
- trauma/ongeluk
- de schouder abnormaal en/of niet gebruikt voor een langere tijd
Klachten en symptomen
Een frozen shoulder doorloopt drie fases (al kan dit in tijd per persoon verschillen):
(1) Freezing fase (verstijvende fase)
In de eerste fase die twee tot negen maanden kan duren, staat pijn op de voorgrond. De pijn in de schouder neemt toe. Vooral ‘s nachts ervaart men vaak hevige pijn. Een diepe zeurende pijn met soms uitstraling naar de boven- en/of onderarm. Daarnaast neemt de stijfheid van de schouder toe.
(2) Frozing fase (bevroren fase)
In de tweede fase die 4 tot 12 maanden kan duren neemt de pijn langzaam af, maar de stijfheid van de schouder blijft. Bewegingen van de schouder zijn erg beperkt.
(3) Thawing fase (ontdooiende fase)
In de laatste fase die tussen 12 en 42 maanden kan duren “ontdooit” de schouder, de stijfheid en de pijn worden langzaam steeds minder. En de bewegingsmogelijkheden nemen weer toe.
Behandelmogelijkheden
De frozen shoulder heeft een lang herstelproces, maar de prognose is gelukkig goed. De pijn verdwijnt bijna altijd volledig en de bewegingsbeperkingen grotendeels. In de eerste fase is het belangrijk om de houding en bewegingen aan te passen aan de pijn. In de derde fase worden langzaam weer de bewegingsmogelijkheden uitgebreid/geoptimaliseerd en verbetert de spierkracht.
